Jadwiga Hernas, Narcystyczne poszukiwanie tożsamości

Narcystyczne poszukiwanie tożsamości jest szczególnym aspektem narcyzmu, który koncentruje się na indywidualnej potrzebie ustanowienia swojego ja i doświadczeniu akceptacji ze strony innych. Jako artystka kończąca właśnie ostatni etap edukacji, próbuję odnaleźć swoje miejsce w świecie sztuki i określić swój indywidualny styl. Jednocześnie jest to okres wielu zmian, podejmowania wielu życiowych decyzji i szukania w całym tym zamieszaniu siebie. Poszukiwanie tożsamości może więc odbywać się na różnych płaszczyznach.

Drugim ważnym kontekstem mojej pracy jest wszechobecny motyw sztucznej inteligencji. Temat ten staje się coraz głośniejszy, szczególnie w powiązaniu ze sztuką, ze względu na niesamowicie szybki rozwój nowych technologii, które z dnia na dzień są wstanie wygenerować coraz lepsze artefakty. Powstaje więc wszystkim dobrze znane pytanie „Czy sztuczna inteligencja wygra z artystami?Czy zabierze nam pracę i miejsca w galeriach?”. Rozwój nowych programów następuje tak szybko, że ciężko wręcz nadążyć za tym, do czego aktualnie zdolne jest AI.

Podstawową metodą wykorzystywaną w mojej pracy artystycznej jest wywiad.Wywiad polega na zadaniu jednego pytania różnym członkom rodziny:„Jakie jest twoje pierwsze wspomnienie?”. Następnie zebrane w ten sposób dane są wielokrotnie przetwarzane w demokratycznym dialogu mnie, jako artystki, ze sztuczną inteligencją, w wyniku czego powstaje seria ruchomych autoportretów. W pracy pojawia się mocny wątek autoetnograficzny – budowanie obrazu siebie, konstruktu indywidualnej tożsamości, która nieuchronnie poddana jest ciągłym wpływom najbliższych mi osób – nierozłącznych elementów mojego życia.

(fragmenty tekstów pochodzą z pisemnej pracy magisterskiej)