Zofia Kalemba, O czułości
- Autorka Zofia Kalemba
- Promotorka dr Patrycja Maksylewicz
Katedra Obszarów Sztuki Intermediów
Pracownia Archisfery - Stopień Dyplom licencjacki, 2023
Postanowiłam rozpocząć świadomy proces oswajania się z wyzwaniami bycia w relacji ze sobą – wraz z komórkami ludzkimi i mikroorganizmami – który mam nadzieję pozwoli mi znaleźć oparcie w swojej własnej zależności od innych i braku konkretnego kształtu tożsamości. Projekt jest więc osobistym procesem poszukiwania siebie, opierając się o dwa rodzaje relacji; pierwszy z mikroorganizmami i mojego współistnienia z nimi w ciele, a drugi o relacje, które tworzę ze światem zewnętrznym. Praca oswaja mnie z faktem wspólnotowego bycia w świecie i przybliża do prób akceptacji tego, czego nie rozumiem. Jako główne medium pracy wybrałam ciało, a w szczególności skórę, która jest dla mnie łącznikiem między światem zewnętrznym, a wewnętrznym.
Niedawno odkryte przeze mnie pojęcie holobiontu zmieniło moją perspektywę myślenia o własnej tożsamości. Dotychczas sfrustrowana oraz zawstydzona trudnością jaką sprawiają mi wciąż próby dookreślania siebie, nie pozwalałam sobie na wejście głębiej w to, co nieznane i co jeszcze bardziej mogłoby zaostrzyć poczucie wewnętrznej pustki. W zgłębianiu znaczenia pojęcia holobiont, którego poznanie rozpoczęło moje natarczywe myśli, dotyczące wielogatunkowości mikrobiologicznej, doszukuję się płynnego przejścia w kolejny etap procesu, otwierającego drogę do rozpatrywania tożsamości jako czegoś złożonego w swojej niedookreśloności i wspólnego z całą różnorodnością mikrobiologiczną.
Skóra jest zarówno największym organem ludzkim jak i największą nabłonkową powierzchnią, umożliwiającą wielość interakcji z mikroorganizmami. Mikroorganizmy te noszą w sobie pamięć momentów zetknięcia się ze światem; miejsc, w których byliśmy, ludzi, których spotkaliśmy, nawyków, które posiadamy. Podkreślają nasze relacje, przenoszą się z jednej bliskiej osoby na drugą, a dzięki temu upłynniają granice ciała i chociaż ich nie widzimy i ledwo znamy – są (z) nami. Dotyk w ciele i poza obrębem skóry utrzymuje się więc w niewyraźnej skali mikro. Nie tylko z tego powodu, że składa się z warstw i jest niejednolitą, przepuszczalną powierzchnią, ale także dlatego, że dla mikroorganizmów nie jest barierą, ale środowiskiem życiowym.
(fragmenty tekstów pochodzą z pisemnej pracy licencjackiej)