Nina Adrjanczyk – Niespokojne prądy

Dziś, na początku 2021 roku, jesteśmy już przyzwyczajeni do tego, że co chwilę słyszymy o kolejnych ogniskach protestów obywatelskich na ulicach miast w różnych częściach świata. W Polsce widzieliśmy ostatnio protesty za prawami kobiet i społeczności LGBT+, a na dzień kobiet w Meksyku na ulice wychodzą kobiety, głośno wyrażając swój sprzeciw wobec wszechobecnej przemocy. W Rosji seria zimowych protestów ogarnęła kraj w reakcji na coraz większy autorytaryzm i bezprawie, Białoruś trwa w politycznym kryzysie, wywołanym fałszerstwem na wyborach i państwowym terrorem. Przed chwilą zaobserwowaliśmy przegraną Donalda Trumpa i tłumy w Kapitolu, a w końcu wiosny byliśmy świadkami kolejnej fali protestów Black Lives Matter. 

Zainteresowanie emocjami, towarzyszącymi zaangażowaniu się w protest i skupienie się na wewnętrznych procesach spowodowało, że dla artystycznej wypowiedzi na ten temat potrzebowałam medium łączącego immersyjność wraz z możliwością empatycznego przeżycia. Jako główne medium dla części artystycznej pracy dyplomowej wybrałam rzeczywistość wirtualną, która spełnia powyższe założenia i daje możliwość pracy ze środkami wyrazu o ogromnej różnorodności, sile wyrazu i przekonywania. VR, w założeniu prezentujący rzeczywistość niematerialną, jest doskonałym narzędziem do podejmowania wątków związanych ze zjawiskami nie mającymi fizycznej reprezentacji, takimi jak emocje i uczucia.

Przemieszczając się po wirtualnej przestrzeni, oprócz atmosfery stworzonej w tej rzeczywistości, widz będzie mógł doświadczać również zaprojektowanych przeze mnie interaktywnych wydarzeń. Te „reakcje” otoczenia na pojawienia się widza w tym czy innym miejscu nawiązują do konkretnych uczuć i stanów emocjonalnych. Zbliżenie się widza powoduje uruchamianie się wydarzenia, a widz jest w stanie zaobserwować zmianę w otoczeniu, która jest metaforą zmiany wewnętrznej, która czasami jest tak niezbędna dla zaangażowania się w szerszy ruch.

(fragmenty tekstów pochodzą z pisemnej pracy magisterskiej)